In onze visie en missie hebben we aangegeven dat we een missionaire gemeente willen zijn. Wat betekent dat.
Missionair-zijn, dat klinkt heel ingewikkeld. Maar het betekent niets meer dan ‘gezonden zijn’. En van die roeping, die zending, worden kerkmensen zich steeds meer bewust: dat zij ingeschakeld worden en zijn als uitgezonden mensen en als een kerk die gezonden is. ‘Kerk naar buiten’ wordt dat ook wel genoemd. En een kerk die naar buiten gericht is, wordt ook van binnen anders. Misschien wel aantrekkelijker, meer relevant, meer verwelkomend. Voor mensen van buiten én van binnen.
Wij willen in Emmen Zuid een missionaire gemeente zijn. Dat wil zeggen dat wij de boodschap van God niet voor ons zelf willen houden, maar willen delen met iedereen die het horen wil. We doen dit niet alleen door te vertellen wat ons raakt en wat ons drijft, maar dat ook uit te stralen bij alles wat we doen en laten. Vanuit de intentie om geloof en dagelijks leven te verbinden worden onze prioriteiten en keuzes bepaald.
In de praktijk betekent dit, dat mensen in onze omgeving ons zien en ons ontmoeten als mensen die geloven. Of we willen of niet, we zijn getuige. Dat geeft een indruk, positief of negatief. We hoeven ons dus niet af te vragen of we missionaire gemeente zijn, want we zijn het al. Het gaat niet altijd om (extra) activiteiten, maar om een houding. Een gunnende houding ten opzichte van gasten en dorps- en wijkgenoten. Missionair zijn betekent niet dat we altijd moeten evangeliseren, maar een missionaire gemeente heeft weet van de Bron van het evangelie en straalt dat uit.