De kerkenraad van de PG Emmen Zuid zal de komende maanden druk van gedachten wisselen over de toekomst van onze gemeente in Emmen Zuid en ook over de toekomst van de Protestantse Kerk van Emmen als geheel.
De Algemene Kerkenraad heeft een praatstuk gestuurd naar alle vijf de kerkenraden met de vraag na te denken over hun toekomst. Dat niet alleen op korte termijn maar ook over de toekomst op lange termijn. De input die door de vijf gemeenten zal worden aangedragen gaat dienen als basis voor het beleid van de Algemene Kerkenraad voor de komende jaren.
Het praat- en discussiestuk gepresenteerd door de Algemene Kerkenraad draagt de naam ‘Ruimte Geven’. Of we dit moeten zien als een aanvulling en/of een vervanging van het rapport ‘Verbinden & Vertrouwen’, wat enkele jaren geleden is samengesteld, is niet geheel duidelijk.
De Algemene Kerkenraad heeft een praatstuk gestuurd naar alle vijf de kerkenraden met de vraag na te denken over hun toekomst. Dat niet alleen op korte termijn maar ook over de toekomst op lange termijn. De input die door de vijf gemeenten zal worden aangedragen gaat dienen als basis voor het beleid van de Algemene Kerkenraad voor de komende jaren.
Het praat- en discussiestuk gepresenteerd door de Algemene Kerkenraad draagt de naam ‘Ruimte Geven’. Of we dit moeten zien als een aanvulling en/of een vervanging van het rapport ‘Verbinden & Vertrouwen’, wat enkele jaren geleden is samengesteld, is niet geheel duidelijk.
Uit de stukken van de Algemene Kerkenraad worden een zestal redenen genoemd waarom nieuw beleid nodig is:
In ‘Ruimte Geven’ worden een aantal stellingen genoemd die gelden als input voor het gesprek over de toekomst van de kerk. We vermelden hieronder een aantal van deze stellingen in willekeurige volgorde:
- Er is de wens vanuit het grondvlak om nieuw beleid te formuleren
- Beleid dat botst (terecht) op Verbinden & Vertrouwen
- Er openen zich nieuwe mogelijkheden voor gemeente-zijn
- We botsen als kerk op een gebrek aan menskracht
- We gaan als kerk botsen op financiële mogelijkheden en
- We gaan botsen op pastoraats-‘beloften'.
- Probeer tien jaar vooruit te kijken en te schetsen (met tijdpad):
- Wat doe je wel? Wie wil je zijn? Welke consequenties heeft dat voor de beloften van de gemeente aan haar leden en de samenleving?
- Welke consequenties heeft dat voor het gebouw?
- Welke consequenties heeft dat voor het (toekomstige) takenpakket van de predikant?
- Of, wanneer en in welke mate voorzie je als kerkenraad dat de gemeente een beroep moet doen op solidariteit (lees: algemen reserve)?
In ‘Ruimte Geven’ worden een aantal stellingen genoemd die gelden als input voor het gesprek over de toekomst van de kerk. We vermelden hieronder een aantal van deze stellingen in willekeurige volgorde:
- Hoofdregel blijft dat de wijken financieel zelfstandig zijn en de eigen broek moeten ophouden.
- Maar ook geldt dat de langlopende verplichtingen (lees: predikanten) de toekomst kunnen blokkeren.
- Solidariteit. Bij een overtal groter dan 0,2 en bij onderzochte andere mogelijkheden kan een wijk op basis van toekomstplannen een beroep doen op de solidariteit (lees: de algemene reserve).
- Wat als het weghalen van rijen stoelen uit de kerkzaal echt gaat opvallen?
- Wat als je niet meer boven het orgel uit kunt zingen?
- Wat als het gebouw te groot wordt om te onderhouden, schoon te maken, verwarmen? Verkoop, nieuwkoop, verhuur, terughuur?
- Predikanten zijn generalisten: liturg, pastor, leraar, organisator, innovator, communicator, beleidsmaker, enz. Maar dat werkt niet in een baan < 0,5 (zeker als de leeftijdsopbouw van de gemeente scheef is)
- Hoe kleiner de baanomvang hoe scherper de keuzes: waarop wil je (in de toekomst) de beroepskracht inzetten?