Begin 2016 schreef Wim Verbaan een tekst voor de website van de PG Emmen Zuid. We hadden hem toen gevraagd welk gedicht hem erg aansprak en dat bleek 'Gelukkig dat er licht bestaat' te zijn. Een gedicht van Hans Andreüs.
Nu Wim is overleden willen we dit gedicht graag nog een keer aan een ieder laten lezen. En met zijn opmerkingen er bij. Als een klein eerbetoon aan een man die veel heeft betekent voor veel mensen.
Nu Wim is overleden willen we dit gedicht graag nog een keer aan een ieder laten lezen. En met zijn opmerkingen er bij. Als een klein eerbetoon aan een man die veel heeft betekent voor veel mensen.
GELUKKIG DAT HET LICHT BESTAAT
Gelukkig dat
het licht bestaat
en dat het met
me doet en praat
en dat ik weet
dat ik er vandaan
kom, van het licht
of hoe dat heet
Hans Andreüs
De poster met deze tekst hangt aan de deur van mijn woonkamer.
Rijkelijk vaag allemaal, geen grote woorden.
Het zweeft al ben ik - vind ik zelf - geen zweverig typ.
En toch moet ik het steeds weer lezen; en ja, ik trek mij eraan op.
Het heeft ook met vertrouwen te maken.
Vertrouwen heeft weer met geloof te maken.
Mijn bestaan heeft vaak een zekere lichtheid.
Achter de rolstoel duwend of met vrienden eten.
Of kijkend naar een mooie film of muziek.
De woorden van dit gedicht spreken van geborgenheid.
En dat is allerminst vanzelfsprekend in onze wereld.
Ik besef maar al te goed hoe kwetsbaar dat is.
Het gaat - volgens die woorden - ook uit boven ons aardse bestaan.
Noem het een strohalm of een reddingsgordel.
Voor mij is het een voorwaarde van elke nieuwe dag.
Wim Verbaan
Hans Andreus, pseudoniem van Johan Wilhelm van der Zant was een Nederlandse dichter en schrijver. Andreus debuteerde in 1951 met de dichtbundel Muziek voor Kijkdieren in de poëziereeks De Windroos. Geboren: 1926 in Amsterdam. Overleden: 9 juni 1977 in Putten.
Gelukkig dat
het licht bestaat
en dat het met
me doet en praat
en dat ik weet
dat ik er vandaan
kom, van het licht
of hoe dat heet
Hans Andreüs
De poster met deze tekst hangt aan de deur van mijn woonkamer.
Rijkelijk vaag allemaal, geen grote woorden.
Het zweeft al ben ik - vind ik zelf - geen zweverig typ.
En toch moet ik het steeds weer lezen; en ja, ik trek mij eraan op.
Het heeft ook met vertrouwen te maken.
Vertrouwen heeft weer met geloof te maken.
Mijn bestaan heeft vaak een zekere lichtheid.
Achter de rolstoel duwend of met vrienden eten.
Of kijkend naar een mooie film of muziek.
De woorden van dit gedicht spreken van geborgenheid.
En dat is allerminst vanzelfsprekend in onze wereld.
Ik besef maar al te goed hoe kwetsbaar dat is.
Het gaat - volgens die woorden - ook uit boven ons aardse bestaan.
Noem het een strohalm of een reddingsgordel.
Voor mij is het een voorwaarde van elke nieuwe dag.
Wim Verbaan
Hans Andreus, pseudoniem van Johan Wilhelm van der Zant was een Nederlandse dichter en schrijver. Andreus debuteerde in 1951 met de dichtbundel Muziek voor Kijkdieren in de poëziereeks De Windroos. Geboren: 1926 in Amsterdam. Overleden: 9 juni 1977 in Putten.